“Bilo gde da sagradi kuću, čovek u nju useli sopstveni svet i nadu da mu sigurnost i radost pripadaju”. 

Sunce u kavezu je prva knjiga proze Miroslava Raičevića, koja je objavljena 2021. godine, u izdanju Udruženja književnika Srbije. U pitanju su tri pripovetke (“Sunce u kavezu”, “Milena” i “Bukvar čuvan zmijom”), “tri vešto struktuirane ispovednice, podno kojih će privrženiji čitaoci zapaziti nekolike tokove koji povremeno meandriraju, ali se na kraju slivaju u jedinstvenu proznu celinu” (Vidak Maslovarić).

“Naslov knjige identičan je sa naslovom prve pripovetke koja je, u odnosu na ostale dve, na prvi pogled realističnija, mada podjenako složene pripovedne strukture velikog simboličkog potencijala koji, uz istorijski kontekst otvara nove značenjske krugove i bitna pitanja od etičkih do fizlozofskih… Raičevićeva vizija da bukvar životnih istina i suština čuva zmija, drevni predak na evolucijskoj skali spoznanja, jeste slika, znak, verovanje, tradicija, intuitivna spoznaja… Simboličan je broj tri. Otud ovaj triptih kao gromki, poetski, misaoni “glas o tome da se razvezala vreća jalovog zla na Balkanu”, kako veli prva pripovest, te da će o tome biti govora do poslednje stranice knjige Sunce u kavezu” (Ljiljana Šop).

Miroslav Raičević je do sada objavio pet zbirki poezije (“Galioti” 1997, “Ponovno učenje života” 2001, “Razroki dani” 2017, “Očevina” i “Kuršum u vjetar” 2020. godine). Dobitnik je dve nagrade Zadužbine Ive Andrića za poeziju, a poema “Očevina” nagrađena je Pečatom kneza Lazara. Prevođen je na ruski, engleski, francuski, arapski, albanski i beloruski jezik. Član je Udruženja književnika Srbije i Udruženja književnika Crne Gore i direktor Instituta za ekonomsku diplomatiju.